04-07-23
Hoe het was
In Feijenoord en IJsselmonde wordt veel gebouwd en opgeknapt. Maar wat zat hier vroeger eigenlijk? Wat deden de mensen voor werk? Hoe leefden ze? Pieter Termeer van Leeszaal Vreewijk brengt voor Stadionpark en de Roseknoop de geschiedenis tot leven. Pieter heeft Zuid van kinds af aan met eigen ogen zien veranderen en zit boordevol verhalen. Dit keer vertelt Pieter over aardappeltjes bakken en de Speelwei.
De Speelwei
Aardappeltjes bakken was een echt jongensding op Zuid. Zonder bemoeienis van moeder of oudere zus, je zeepkistwagen laden met wat straatstenen, aardappelen, houtjes, Blueband en niet vergeten: goede lucifers.
Tegenwoordig zijn ouders de haal- en brengservice voor hun kroost, maar in onze jeugd werden kinderen al vanaf tamelijk jongs af aan vrijgelaten. Let wel: vrijgelaten, niet aan hun lot overgelaten. We werden keurig beschermd opgevoegd: tussen metersdikke rooktapijten op verjaardagen, glazen gevuld met Bolknaks sigaren, filtersigaretten en voorgerolde zware Van Nelles die je ongezien kon plunderen. En na afloop van de drinkgelagen werkten we de restjes bier, Cheerio en advocaat weg.
Naar de kleuterschool werd je nog wel weggebracht, maar naar de lagere school mocht je al snel je eigen weg vinden. Zo liepen mijn broer en ik vanaf mijn zesde levensjaar elke schooldag vanaf de Groene Hilledijk naar de Hillevlietschool, die zat op de hoek van de Hillevliet en de Polderlaan. Een kilometertje wandelen per dag dus, maar toch. Wellicht ook een goed idee voor de hedendaagse jeugd, die volgens de berichten steeds meer kampt met obesitas.
Ook de meeste buitenschoolse activiteiten deden we zelfstandig. Zwemles, ’s avonds in het Sportfondsenbad op de Gooilandsingel: met de fiets of met de bus. Pianoles, in de Donkerslootstraat bij de Breeweg: gewoon met de benenwagen. En natuurlijk waren we constant aan het buiten spelen. Het avontuur lonkte, en leidde tot allerlei omzwervingen in de buurt, en soms behoorlijk uít de buurt.
Zo had je de Smeetslandsedijk, Buitendijk, Hilledijk, het Stadionwegtalud en natuurlijk de Speelwei, officieel de Valkeniersweide. Die lag schuin achter het Zuiderziekenhuis, begrensd door de Groene Hilledijk, Valkeniersweg en Dordtsestraatweg. Op maar een kwartiertje lopen van huis, een half aangeharkt park en half minimaal onderhouden bosschages. Op dit stukje groen beleefden wij allerlei spannende dingen. Het deel met de gebaande paden was voor de jonge moeders met kinderwagens en de bejaarden, dat mocht je toen nog zeggen. Maar het struikgewas, dat was ons domein.
Daar speelden we als jongens spellen met mysterieuze en constant veranderende regels, bouwden we hutten en stookten we vuurtjes. Maar het allermooiste was toch wel aardappels bakken. De één had een half pakje Blue Band (bleubant!), de ander een ouwe koekenpan, een derde een paar ‘geleende’ aardappels van thuis. Rondom zo’n vuurtje met geblakerde pan en dito piepers voelde je de verbondenheid en de kameraadschap, die vast eeuwig zouden duren.
Intussen speelden ook de meisjes hier: zij maakten tenten van ouwe lakens, speelden met hun poppen en gingen bij elkaar op theevisite. Als jongen liet je je daar uiteraard niet zien: dit waren strikt gescheiden werelden, totdat we tieners zouden worden. Hoogstens als iemand een fles laffe limonadesiroop had om uit te delen, kwam het tot enige toenadering. Want jongens waren stom en meiden konden nergens tegen. Jongens én meiden: dat kwam pas later…
Over Leeszaal Vreewijk
Leeszaal Vreewijk is dé plek om boeken uit te zoeken en in te leveren. Hier kun je lekker met je neus in de boeken wegdromen, andere mensen ontmoeten en zo nu en dan een lezing bijwonen. Meesterverteller Pieter Termeer heeft de leeszaal in 2015 opgericht.
Je vindt de leeszaal op de Groenezoom 275 b.